Odchwaszczanie rzepaku ozimego można podzielić na dwie części. Jedna z nich dotyczy zwalczania chwastów dwuliściennych, natomiast druga, eliminacji chwastów jednoliściennych — głównie samosiewów zbóż. W zwalczaniu chwastów dwuliściennych można wyróżnić zabiegi przedwschodowe oraz powschodowe. Niezależnie od terminu zabiegu warto sięgnąć po sprawdzone i skuteczne rozwiązania.
Tylko przed wschodami rzepaku
Niektóre substancje aktywne do odchwaszczania rzepaku ozimego można stosować tylko po siewie, a dokładnie do 3 dni po jego wykonaniu. Do nich można zaliczyć chlomazon, jest to bardzo znana substancja i często wykorzystywana w ochronie chwastobójczej rzepaku ozimego. Drugą substancją czynną, która może być aplikowana tylko przed wschodami rzepaku, jest napropamid. Obie substancje czynne występują w produktach samodzielnie, jak również są składnikami 2 lub 3 składnikowych mieszanin formulacyjnych, bądź są składnikiem mieszanin opryskowych.
Dużym ograniczenie aplikacji wymienionych substancji czynnych jest konieczność ich aplikacji bezpośrednio po siewie rzepaku ozimego.
Zabiegi powschodowe
Herbicydy do stosowania w rzepaku ozimym zawierają substancje czynne o bardzo dobrym działaniu doglebowym. Do nich można zaliczyć wymieniony wcześniej chlomazon i napropamid oraz inne substancje, które mogą być aplikowane również po wschodach rzepaku: metazachlo, chionomerak, amidosulfuron.
W rzepaku ozimym do zwalczania chwastów mogą być przeznaczone dwie substancje czynne pikloram i chlopyralid, które nie mają działania doglebowego. Zaliczane są do grupy 4 wg HRAC, czyli są tzw., regulatorami wzrostu. Pobierana są przez liście chwastów, dlatego też dedykowane są do nieco późniejszych zabiegów chwastobójczych.
Elastyczne rozwiązania
Wykonanie zabiegu zwalczania chwastów w ciągu trzech dni po siewie rzepaku nie zawsze jest możliwe. W związku z tym warto sięgnąć po herbicydy zawierające substancje czynne o bardzo dobrym działaniu doglebowym, ale o szerokim oknie aplikacji. Pozwoli to wykonać zabieg w optymalnym terminie — pod kątem przebiegu pogody, czy też spiętrzenia prac polowych. Do takich rozwiązań można zaliczyć herbicydy zawierające metazachlor. Może być on stosowany od momentu siewu nawet do 8 liści właściwych rzepaku ozimego. Występuje on licznie w produktach solo, jak również w mieszaninach formulacyjnych. Drugą substancją czynną, która z powodzeniem może być aplikowana przed i po wschodach roślin uprawnych, jest chinomerak. Nie występuje ona w produktach samodzielnie, ale jest składnikiem dwu lub trzyskładnikowych mieszanin formulacyjnych.
Doskonałym przykładem produktu o szerokim oknie aplikacji jest Butisan Star 416 SC, który można kupić tu https://osadkowski.pl/produkt/butisan-star-416-sc-5l--s-20779.
Butisan Star 416 SC — co warto wiedzieć
Herbicyd ma bardzo szerokie okno aplikacji, które rozpoczyna się bezpośrednio po siewie, a kończy w fazie 8 liści właściwych rzepaku ozimego. Daje to bardzo duże możliwości zwalczania chwastów dwuliściennych. Jednak zabieg należy wykonać możliwe szybko, ponieważ eliminuje on najskuteczniej chwasty w fazie kiełkowania i wschodów. W przypadku zabiegów w wyższych fazach rozwojowych rośliny uprawnej niezbędne jest zastosowanie wyższej z zarejestrowanych dawek, co znacznie zmniejsza ekonomikę zabiegu.
Jakie czynniki mają wpływ na działanie herbicydów doglebowych?
Jednym z ważniejszych elementów wpływających na skuteczność działania środków chwastobójczych jest dobra uprawa roli przed siewem. Pole powinno być wyrównane i pozbawione brył gleby, ponieważ te uniemożliwiają stworzenie równej i szczelnej bariery dla kiełkujących chwastów. Chwasty mogą wschodzić spod bryły gleby, która była "parasolem" zatrzymującym substancję czynną.
W przypadku herbicydów o działaniu doglebowym ważna jest również wilgotność gleby. Zbyt mała wilgotność może skutkować zmniejszoną mobilnością substancji czynnej i prowadzić do jej zbyt płytkiego przemieszczenia, co może obniżyć skuteczność działania produktu. Z kolei intensywne opady deszczu po zabiegu mogą prowadzić do spływu powierzchniowego substancji czynnej, może powodować to fitotoksyczność w roślinie uprawnej oraz długotrwały negatywny wpływ następczy.
